[10.192] τό τε μὴν ἐξ ἀνυπάρκτων συνεστὼς ἀνύπαρκτον ἔσται, ὁ δέ γε χρόνος ἐξ ἀνυπάρκτων ἀξιοῦται συνεστάναι τοῦ παρῳχημένου μηκέτ' ὄντος καὶ τοῦ μέλλοντος μήπω ὄντος˙ ἀνύπαρκτος ἄρα ἐστὶν ὁ χρόνος.