[10.218] ὥσθ' οὗτοι μὲν σῶμα ποιοῦσι τὸν χρόνον (; cfr. §§ 227, 234), οἱ δὲ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἀσώματον αὐτὸν ᾠήθησαν ὑπάρχειν˙ τῶν γὰρ τινῶν φασι τὰ μὲν εἶναι σώματα (Cfr. § 234), τὰ δὲ ἀσώματα, τῶν δὲ ἀσωμάτων τέσσαρα εἴδη καταριθμοῦνται ὡς λεκτὸν (Cfr. PH II 81 et M VIII 12) καὶ κενὸν καὶ τόπον καὶ χρόνον. ἐξ οὗ δῆλον γίνεται, ὅτι πρὸς τῷ ἀσώματον ὑπολαμβάνειν τὸν χρόνον, ἔτι καὶ καθ' αὑτό τι νοούμενον πρᾶγμα δοξάζουσι τοῦτον.