1.

[10.237] καὶ μὴν καὶ ἕκαστον τῶν συναποδοθέντων τῷ χρόνῳ (Cfr. § 218) ἀσωμάτων ἠπόρηται τοῖς ἀπὸ τῆς σκέψεως, οἷον τὸ λεκτὸν (Cfr. M VIII 74) καὶ τὸ κενὸν (Cfr. M IX 332 sqq.) καὶ ὁ τόπος (Cfr. §§ 1 sqq.)˙ ἑκάστου δὲ τούτων ἠπορημένου καὶ ὁ χρόνος οὐ συγχωρηθήσεται ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι τούτοις.