1.

[11.77] εἰ δὲ λόγῳ λαμβάνεται͵ ἐπεὶ ἕκαστος πάντων τῶν κατὰ διαφόρους αἱρέσεις κοσμουμένων ἴδιον ἔχει λόγον͵ καὶ ἄλλον μὲν Ζήνων͵ δι΄ οὗ τὴν ἀρετὴν ἀγαθὸν εἶναι δεδόξακεν͵ ἄλλον δ΄ Ἐπίκουρος͵ δι΄ οὗ τὴν ἡδονήν͵ οὐ τὸν αὐτὸν δὲ Ἀρίστων Ἀριστοτέλης [Note:
0. Proposta di correzione del tràdito Ἀριστοτέλης in Ἀρίστων: per i motivi a sostegno di tale proposta di correzione cfr. E. Spinelli (a cura di), Sesto Empirico. Contro gli etici, Napoli 1995, pp. 251-254.
] δι΄ οὑ τὴν ὑγείαν͵ ἴδιον πάλιν ἕκαστος εἰσηγήσεται ἀγαθόν͵ ὅπερ οὐκ ἔστι τῇ φύσει ἀγαθόν͵ οὐδὲ κοινὸν πάντων.