[11.134] τὸ δὲ φάναι τόδε μὲν μὴ δεῖν διώκειν ὡς ταπεινόν͵ ἐπὶ τόδε δ΄ ἐπείγεσθαι ὡς λαμπρότερον͵ ἀνδρῶν ἦν οὐκ ἀπολυόντων τὴν ταραχήν͵ ἀλλὰ μεταγωγὴν ταύτης ποιουμένων· ὡς γὰρ τὸ πρῶτον διώκων τις ὠχλεῖτο͵ οὕτω καὶ τὸ δεύτερον διώκων ὀχληθήσεται͵