[11.183] πρὸς τούτοις· ἡ καταληπτικὴ φαντασία κρίνεται κατὰ τοὺςΣτωικούς (Cfr. ) ͵ ὅτι καταληπτική ἐστι͵ τῷ ἀπὸ ὑπάρχοντος γενέσθαι καὶ κατ΄ αὐτὸ τὸ ὑπάρχον ἐναπομεμαγμένως καὶ ἐναπεσφραγισμένως (Cfr. M VII 248, 402 et VIII 86)· τό θ΄ ὑπάρχον δοκιμάζεται͵ ὅτι ὑπάρχον ἐστίν͵ ἐκ τοῦ καταληπτικὴν κινεῖν φαντασίαν. εἰ δὲ ἵνα μὲν ἡ καταληπτικὴ κρίνηται φαντασία͵ τὸ ὑπάρχον δεῖ ἐπεγνῶσθαι͵ ἵνα δὲ τοῦτο καταληφθῇ͵ τὴν καταληπτικὴν φαντασίαν βέβαιον εἶναι͵ ἑκάτερον δὲ διὰ θάτερόν ἐστιν ἄπιστον͵ ἀγνωρίστου οὔσης τῆς καταληπτικῆς φαντασίας ἀναιρεῖται καὶ ἡ τέχνη͵ σύστημα οὖσα ἐκ καταλήψεων.