[11.214] ᾗ μὲν γὰρ ὁρμᾷ ἐπί τι͵ πάντως ταράσσεται͵ ᾗ δὲ περικρατεῖ τῷ λόγῳ͵ συνέχει ἐν ἑαυτῷ τὸ κακόν͵ καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον ταράττεται τοῦ φαύλου μηκέτι τοῦτο πάσχοντος· ᾗ μὲν γὰρ ὁρμᾷ͵ ταράττεται͵ ᾗ δὲ τυγχάνει τῶν ἐπιθυμουμένων͵ ὑπεκλυομένην ἴσχει τὴν ταραχήν.