HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Sextus/Math-11,252
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Sextus/Math-11,252.rdf
1.
[11.252] ὅθεν εἰ καὶ τῇ φρονήσει λαμβάνεται ἡ ἀφροσύνη καὶ τῷ φρονίμῳ ὁ ἄφρων͵ ἤτοι κατὰ
περίπτωσιν θεωρήσεται ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῆς περιπτώσεως μετάβασιν. οὔτε δὲ κατὰ περίπτωσιν
θεωρεῖται (οὐδεὶς γὰρ ὡς λευκὸν καὶ μέλαν καὶ γλυκὺ καὶ πικρὸν κατὰ περίπτωσιν ἔγνω͵ οὕτω
καὶ ἀφροσύνην) οὔτε κατὰ τὴν ἀπὸ τῆς περιπτώσεως μετάβασιν· (οὐδὲν γὰρ τῶν ὄντων ἐστὶν
ἐοικὸς ἀφροσύνῃ). † εἰ δ΄ ἀπὸ τούτου ποιεῖται τὴν μετάβασιν ὁ φρόνιμος͵ ἤτοι ὁμοιωτικὴν ἢ
συνθετικὴν ἢ ἀναλογιστικήν͵ [Note:
0. Anche in questo punto va forse posta,
con Rüstow, una lacuna. Per una soluzione diversa cfr. R. Bett (ed.),
Sextus
Empiricus. Against the Ethicists - Adv. Mathematicos XI, Oxford 1997, p.
248.
] ὥστε οὐ λήψεταί ποτε τὴν ἀφροσύνην ἡ φρόνησις.