HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Sextus/PH-2,163
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Sextus/PH-2,163.rdf
1.
[2.163] Παραπλήσια δὲ λέγειν ἔνεστι καὶ περὶ τῶν κατηγορικῶν καλουμένων συλλογισμῶν, οἷς
μάλιστα χρῶνται
οἱ ἀπὸ τοῦ
Περιπάτου. οἷον γοῦν ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ ῾τὸ δίκαιον καλόν, τὸ καλὸν 〈δὲ〉 ἀγαθόν, τὸ
δίκαιον ἄρα ἀγαθόν᾽ ἤτοι ὁμολογεῖται καὶ πρόδηλόν ἐστιν ὅτι τὸ καλὸν ἀγαθόν ἐστιν, ἢ
ἀμφισβητεῖται καὶ ἔστιν ἄδηλον. ἀλλ' εἰ μὲν ἄδηλόν ἐστιν, οὐ δοθήσεται κατὰ τὴν τοῦ λόγου
συνερώτησιν, καὶ διὰ τοῦτο οὐ συνάξει ὁ συλλογισμός˙ εἰ δὲ πρόδηλόν ἐστιν ὅτι πᾶν ὅπερ ἂν ᾖ
καλόν, τοῦτο πάντως καὶ ἀγαθόν ἐστιν, ἅμα τῷ λεχθῆναι ὅτι τόδε τι καλόν ἐστι συνεισάγεται καὶ
τὸ ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι, ὡς ἀρκεῖν τὴν τοιαύτην συνερώτησιν ῾τὸ δίκαιον καλόν, τὸ δίκαιον ἄρα
ἀγαθόν᾽, καὶ παρέλκειν τὸ ἕτερον λῆμμα ἐν ᾧ τὸ καλὸν ἀγαθὸν εἶναι ἐλέγετο.