1.

[2.196] ὅταν οὖν λέγωσι ῾πᾶς ἄνθρωπος ζῷον, Σωκράτης δ' ἄνθρωπος, Σωκράτης ἄρα ζῷον᾽, ἐκ τῆς καθόλου προτάσεως τῆς ῾πᾶς ἄνθρωπος ζῷον᾽ τὴν κατὰ μέρος πρότασιν συνάγειν βουλόμενοι, τὴν ῾Σωκράτης ἄρα ζῷον᾽, ἣ δὴ βεβαιωτικὴ τῆς καθολικῆς προτάσεώς ἐστι κατὰ τὸν ἐπαγωγικὸν τρόπον, ὡς ὑπεμνήσαμεν, εἰς τὸν διάλληλον ἐμπίπτουσι λόγον, τὴν μὲν καθολικὴν πρότασιν δι' ἑκάστης τῶν κατὰ μέρος 〈ἐπαγωγικῶς, βεβαιοῦντες, τὴν δὲ κατὰ μέρος〉 〈. . . . . .〉 [Note:
0. Annas-Barnes, 120, n. ao, seguendo Bury, colmano così la lacuna indicata nel testo da Bekker: κατὰ μέρος 〈ἐπαγωγικῶς, βεβαιοῦντες, τὴν δὲ κατὰ μέρος〉 ἐκ τῆς καθόλου.
] ἐκ τῆς καθόλου συλλογιστικῶς.