HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Laertius/VII,64it
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Laertius/VII,64it.rdf
[64] Ἔστι δὲ τὸ κατηγόρημα τὸ κατά τινος ἀγορευόμενον ἢ πρᾶγμα συντακτὸν περί τινος ἢ τινῶν, ὡς οἱ περὶ Ἀπολλόδωρόν φασιν, ἢ λεκτὸν ἐλλιπὲς συντακτὸν ὀρθῇ πτώσει πρὸς ἀξιώματος γένεσιν. τῶν δὲ κατηγορημάτων τὰ μέν ἐστι συμβάματα, οἷον τὸ "διὰ πέτρας πλεῖν." καὶ τὰ μέν ἐστι τῶν κατηγορημάτων ὀρθά, ἃ δ' ὕπτια, ἃ δ' οὐδέτερα. ὀρθὰ μὲν οὖν ἐστι τὰ συντασσόμενα μιᾷ τῶν πλαγίων πτώσεων πρὸς κατηγορουμένου γένεσιν, οἷον Ἀκούει, Ὁρᾷ, Διαλέγεται˙ ὕπτια δ' ἐστὶ τὰ συντασσόμενα τῷ παθητικῷ μορίῳ, οἷον Ἀκούομαι, Ὁρῶμαι˙ οὐδέτερα δ' ἐστὶ τὰ μηδετέρως ἔχοντα, οἷον Φρονεῖν, Περιπατεῖν. | [64] Il predicato è ciò che si dice di uno o di una cosa, 117* oppure, come dicono gli Apollodorei, è un fatto sintatticamente composto su una o alcune cose o su una o alcune persone, oppure è espressione ellittica che diventa fatto sintattico unendosi al caso retto (al nominativo, caso del soggetto), generando così una frase (ἀξιώμα). Dei predicati alcuni sono accidenti 118* < ... >. Es.: 'navigare attraverso gli scogli'. Dei predicati alcuni sono retti (attivi), altri riversi (passivi), altri ancora né attivi né passivi. Sono attivi i predicati che si compongono sintatticamente con uno dei casi obliqui dando così luogo a una frase. 119* Es.: 'ascolta' (ἀκούει), 'vede' (ὁρᾷ), 'discorre' (διαλέγεται). Sono riversi (passivi) quelli composti con suffisso passivo. Es.: 'sono ascoltato' ( ἀκούομαι), 'sono visto' (ὁρῶμαι). Non sono né attivi né passivi quelli che non sono formati in nessuno dei due modi. Esempi: 'pensare' (φρονεῖν), 'passeggiare' (περιπατεῖν). 120* |