[75] πρὸς οὖν τοὺς μεμφομένους αὐτῷ ἔφη, "ἔχω [Λαΐδα], ἀλλ' οὐκ ἔχομαι˙ ἐπεὶ τὸ κρατεῖν καὶ μὴ ἡττᾶσθαι ἡδονῶν ἄριστον, οὐ τὸ μὴ χρῆσθαι." πρὸς τὸν ὀνειδίσαντα αὐτῷ πολυτελῆ ὀψωνίαν, "σὺ δ' οὐκ ἄν," ἔφη, "τριωβόλου ταῦτ' ἐπρίω;" ὁμολογήσαντος δέ, "οὐκέτι τοίνυν," ἔφη, "φιλήδονος ἐγώ, ἀλλὰ σὺ φιλάργυρος." Σίμου ποτὲ τοῦ Διονυσίου ταμίου πολυτελεῖς οἴκους αὐτῷ καὶ λιθοστρώτους δεικνύντος - ἦν δὲ Φρὺξ καὶ ὄλεθρος - ἀναχρεμψάμενος προσέπτυσε τῇ ὄψει˙ τοῦ δ' ἀγανακτήσαντος, "οὐκ εἶχον," εἶπε, "τόπον ἐπιτηδειότερον." [75] πρὸς οὖν τοὺς μεμφομένους αὐτῷ ἔφη, "ἔχω [Λαΐδα], ἀλλ' οὐκ ἔχομαι˙ ἐπεὶ τὸ κρατεῖν καὶ μὴ ἡττᾶσθαι ἡδονῶν ἄριστον, οὐ τὸ μὴ χρῆσθαι." πρὸς τὸν ὀνειδίσαντα αὐτῷ πολυτελῆ ὀψωνίαν ἔφη, "σὺ δ' οὐκ ἄν τριωβόλου ταῦτ' ἐπρίω;" ὁμολογήσαντος δέ, "οὐκέτι τοίνυν," ἔφη, "φιλήδονος ἐγώ, ἀλλὰ σὺ φιλάργυρος." Σίμου ποτὲ τοῦ Διονυσίου ταμίου πολυτελεῖς οἴκους αὐτῷ καὶ λιθοστρώτους δεικνύντος - ἦν δὲ Φρὺξ καὶ ὄλεθρος - ἀναχρεμψάμενος προσέπτυσε τῇ ὄψει˙ τοῦ δ' ἀγανακτήσαντος, "οὐκ εἶχον," εἶπε, "τόπον ἐπιτηδειότερον." [75] Πρὸς οὖν τοὺς μεμφομένους αὐτῷ ἔφη, "ἔχω Λαΐδα, ἀλλ' οὐκ ἔχομαι˙ ἐπεὶ τὸ κρατεῖν καὶ μὴ ἡττᾶσθαι ἡδονῶν ἄριστον, οὐ τὸ μὴ χρῆσθαι." Πρὸς τὸν ὀνειδίσαντα αὐτῷ πολυτελῆ ὀψωνίαν, "Σσὺ δ' οὐκ ἄν," ἔφη, "τριωβόλου ταῦτ' ἐπρίω;" Ὁμολογήσαντος δέ, [14315] "Οὐκέτι τοίνυν," ἔφη, "φιλήδονος ἐγώ, ἀλλὰ σὺ φιλάργυρος." [1441] Σίμου ποτὲ τοῦ Διονυσίου ταμίου πολυτελεῖς οἴκους αὐτῷ καὶ λιθοστρώτους δεικνύντος (ἦν δὲ Φρὺξ καὶ ὄλεθρος) ἀναχρεμψάμενος προσέπτυσε τῇ ὄψει˙ τοῦ δ' ἀγανακτήσαντος, "Οὐκ εἶχον," εἶπε, "τόπον ἐπιτηδειότερον."