[97] ἀφανὲς δὲ φαινομένου οὐ δύναται, καθότι δεῖ φαίνεσθαι τὸ ἑτέρῳ παρέξον ἀφορμὴν καταλήψεως˙ φαινόμενον δ' ἀφανοῦς οὐκ ἔστιν, ὅτι τὸ σημεῖον τῶν πρός τι ὂν συγκαταλαμβάνεσθαι ὀφείλει τῷ οὗ ἐστι σημεῖον, τὸ δὲ μὴ ἔστιν. οὐδὲν ἄρα τῶν ἀδήλων ἂν καταλαμβάνοιτο˙ διὰ γὰρ τῶν σημείων λέγεται τὰ ἄδηλα καταλαμβάνεσθαι.
Ἀναιροῦσι δὲ τὸ αἴτιον ὧδε˙ τὸ αἴτιον τῶν πρός τι ἔστι˙ πρὸς γὰρ τὸ αἰτιατόν ἐστι˙ τὰ δὲ πρός τι ἐπινοεῖται μόνον, ὑπάρχει δ' οὔ˙
[97] ἀφανὲς δὲ φαινομένου οὐ δύναται, καθότι δεῖ φαίνεσθαι τὸ ἑτέρῳ παρέξον ἀφορμὴν καταλήψεως˙ φαινόμενον δ' ἀφανοῦς οὐκ ἔστιν, ὅτι τὸ σημεῖον τῶν πρός τι ὂν συγκαταλαμβάνεσθαι ὀφείλει τῷ οὗ ἐστι σημεῖον, τὸ δὲ μὴ ἔστιν. οὐδὲν ἄρα τῶν ἀδήλων ἂν καταλαμβάνοιτο˙ διὰ γὰρ τῶν σημείων λέγεται τὰ ἄδηλα καταλαμβάνεσθαι.
Ἀναιροῦσι δὲ τὸ αἴτιον ὧδε˙ τὸ αἴτιον τῶν πρός τι ἔστι˙ πρὸς γὰρ τὸ αἰτιατόν ἐστι˙ τὰ δὲ πρός τι ἐπινοεῖται μόνον, ὑπάρχει δ' οὔ˙
[97] ἀφανὲς δὲ φαινομένου οὐ δύναται, καθότι δεῖ φαίνεσθαι τὸ ἑτέρῳ παρέξον ἀφορμὴν [6975] καταλήψεως˙ φαινόμενον δὲ ἀφανοῦς οὐκ ἔστιν, ὅτι τὸ σημεῖον τῶν πρός τι ὂν συγκαταλαμβάνεσθαι ὀφείλει τῷ οὗ ἐστι σημεῖον. Τὸ δὲ ἐι μὴ ἔστιν, οὐδὲν ἂν τῶν ἀδήλων ἂν καταλαμβάνοιτο˙ διὰ γὰρ τῶν σημείων λέγεται τὰ ἄδηλα καταλαμβάνεσθαι.
[69710] Ἀναιροῦσι δὲ τὸ αἴτιον ὧδε˙ τὸ αἴτιον τῶν πρός τι ἔστι˙ πρὸς γὰρ τὸ αἰτιατόν ἐστι˙ τὰ δὲ πρός τι ἐπινοεῖται μόνον, ὑπάρχει δ' οὔ˙