[12] Ἀναγράφει δ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί. τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ' ἄπορον. ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός˙ οἱ σπουδαῖοι φίλοι˙ συμμάχους ποιεῖσθαι τοὺς εὐψύχους ἅμα καὶ δικαίους˙ ἀναφαίρετον ὅπλον ἡ ἀρετή˙ κρεῖττόν ἐστι μετ' ὀλίγων ἀγαθῶν πρὸς ἅπαντας τοὺς κακοὺς ἢ μετὰ πολλῶν κακῶν πρὸς ὀλίγους ἀγαθοὺς μάχεσθαι. προσέχειν τοῖς ἐχθροῖς˙ πρῶτοι γὰρ τῶν ἁμαρτημάτων αἰσθάνονται. τὸν δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς˙ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἡ αὐτὴ ἀρετή˙ τἀγαθὰ καλά, τὰ κακὰ αἰσχρά˙ τὰ πονηρὰ νόμιζε πάντα ξενικά. [12] Ἀναγράφει δ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί. τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ' ἄπορον. ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός˙ οἱ σπουδαῖοι φίλοι˙ συμμάχους ποιεῖσθαι τοὺς εὐψύχους ἅμα καὶ δικαίους˙ ἀναφαίρετον ὅπλον ἡ ἀρετή˙ κρεῖττόν ἐστι μετ' ὀλίγων ἀγαθῶν πρὸς ἅπαντας τοὺς κακοὺς ἢ μετὰ πολλῶν κακῶν πρὸς ὀλίγους ἀγαθοὺς μάχεσθαι. προσέχειν τοῖς ἐχθροῖς˙ πρῶτοι γὰρ τῶν ἁμαρτημάτων αἰσθάνονται. τὸν δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς˙ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἡ αὐτὴ ἀρετή˙ τἀγαθὰ καλά, τὰ κακὰ αἰσχρά˙ τὰ πονηρὰ νόμιζε πάντα ξενικά. [12] Ἀναγράφει δ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί. Τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ' ἄπο〈ρον〉. Ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός˙ οἱ σπουδαῖοι [38120] φίλοι˙ συμμάχους ποιεῖσθαι τοὺς εὐψύχους ἅμα καὶ [3821] δικαίους˙ ἀναφαίρετον ὅπλον ἡ ἀρετή˙ κρεῖττόν ἐστι μετ' ὀλίγων ἀγαθῶν πρὸς ἅπαντας τοὺς κακοὺς ἢ μετὰ πολλῶν κακῶν πρὸς ὀλίγους 〈ἀγαθοὺς〉 μάχεσθαι. Προσέχειν τοῖς ἐχθροῖς˙ πρῶτοι γὰρ τῶν ἁμαρτημάτων αἰσθάνονται. Τὸν [3825] δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς˙ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἡ αὐτὴ ἀρετή˙ τἀγαθὰ καλά, τὰ κακὰ αἰσχρά˙ τὰ πονηρὰ νόμιζε πάντα ξενικά.