καὶ πάλιν ὁ Ζήνων [fr. 111 S.V.F. I p. 32] φησίν˙ "[εἰ] τὸ λογικὸν τοῦ μὴ λογικοῦ κρεῖττόν ἐστιν οὐδὲν δέ γε κόσμου κρεῖττόν ἐστιν˙ λογικὸν ἄρα ὁ κόσμος. καὶ ὡσαύτως ἐπὶ τοῦ νοεροῦ καὶ ἐμψυχίας μετέχοντος. τὸ γὰρ νοερὸν τοῦ μὴ νοεροῦ καὶ 〈τὸ〉 ἔμψυχον τοῦ μὴ ἐμψύχου κρεῖττόν ἐστιν˙ οὐδὲν δέ γε κόσμου κρεῖττον˙ νοερὸς ἄρα καὶ ἔμψυχός ἐστιν ὁ κόσμος." [. . .] (107) δυνάμει δὲ τὸν αὐτὸν τῷ Ζήνωνι [fr. 110 S.V.F. I p. 32] λόγον [8] ἐξέθετο [scil. Plato. . . . . .] (108) ἀλλ' ὅ γε Ἀλεξῖνος τῷ Ζήνωνι παρέβαλε τρόπῳ τῷδε˙ "τὸ ποιητικὸν τοῦ μὴ ποιητικοῦ καὶ τὸ γραμματικὸν τοῦ μὴ γραμματικοῦ κρεῖττόν ἐστι, καὶ τὸ κατὰ τὰς ἄλλας τέχνας θεωρούμενον κρεῖττόν ἐστι τοῦ μὴ τοιούτου˙ οὐδὲ ἓν δὲ κόσμου κρεῖττόν ἐστιν˙ ποιητικὸν ἄρα καὶ γραμματικόν ἐστιν ὁ κόσμος." (109) πρὸς ἣν ἀπαντῶντες παραβολὴν οἱ Στωικοί φασιν, ὅτι Ζήνων τὸ καθάπαξ κρεῖττον εἴληφεν, τουτέστι τὸ λογικὸν τοῦ μὴ λογικοῦ καὶ τὸ νοερὸν τοῦ μὴ νοεροῦ καὶ τὸ ἔμψυχον τοῦ μὴ ἐμψύχου, ὁ δὲ Ἀλεξῖνος οὐκέτι˙ οὐ γὰρ ἐν τῷ καθάπαξ τὸ ποιητικὸν τοῦ μὴ ποιητικοῦ καὶ τὸ γραμματικὸν τοῦ μὴ γραμματικοῦ κρεῖττον. cf. Zeno enim ita concludit: "quod ratione utitur id melius est quam id quod ratione non utitur; nihil autem mundo melius; ratione igitur mundus utitur." hoc si placet, iam efficies ut mundus optime librum legere videatur; Zenonis enim vestigiis hoc modo rationem poteris concludere: "quod litteratum est id est melius quam quod non est litteratum; nihil autem mundo melius; litteratus igitur est mundus." isto modo etiam disertus et quidem mathematicus, musicus, omni denique doctrina eruditus, postremo philosophus.