φυγῆς δ' ἂν καὶ ἕτεροι
[δι' ἄλλας α]ἰτίας καταφρονήσαιεν, ἀλλ' ὁ [Σι]
[νωπεὺς Διογέν]ης καὶ Κ[ρ]ά[τ]ης [ὁ Θηβ]α[ῖος καὶ]
. . . . . καὶ ὁ Τυ]ρρηνὸς Μουσώνιος κατεφρό[νη]
σ[αν οὔτοι] δὴ μίσει τῶν πατρίδων οὐδὲ ἔχ[θρᾳ]
[τῶν σφετ]έρων πολιτῶν, ἀλλὰ τὰ παρόντα
πταίσματα πάντα ὡς ἀνθρώπινα ἀσπαζόμε[νο]ι.
τοῦτ[ο μὲ]ν γὰρ Διογένης, οὗ
μικρῷ πρόσθεν ἐπεμνήσθην, οἴκοι μὲν
οὐδὲ ἀργυρογν[ώμω]ν ἀγαθὸς ἐδόκει, φυγὰ[ς δὲ]
[ἐν] τῇ νέᾳ [μονῇ τῶν] ἐν Σινώπῃ καὶ .[
[οὗ] μόνων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἁπανταχοῦ γῆ[ς]
[εὐ]κλεέστερος ἐγένετο ἐν πενίᾳ καὶ φυγῇ
πάν[τω]ν [ἐνδεό]μενος.