V B 38 GNOM. VAT. 743 n. 97:
ὁ αὐτὸς [scil. Alexander Magnus] ἰδὼν Διογένην κοιμώμενον ἐν πιθῷ εἶπε˙ "πίθε μεστὲ φρενῶν," ὁ δὲ φιλόσοφος ἀποστὰς εἶπεν˙ "ὦ βασιλεῦ μέγιστε,
θέλω τύχης σταλαγμὸν ἢ φρενῶν πίθον
ἧς μὴ παρούσης δυστυχοῦσιν αἱ φρένες."
[= GNOM. VINDOB. 2: GNOMIC. BASIL. 8 p. 144: GNOM. COD. PAL. 122 n. 8 f 130
v: ARSEN. p. 96, 14-18; ANTON. I, LXX 26, qui ultimum versum omittit;
MAXIM. XVIII 43
qui hos versus adiungit:
πρὸς ὅν τις ἀντέφησε τῶν φιλοφρόνων
ῥανὶς φρενῶν μοι μᾶλλον, ἢ βυθὸς τύχης
ἦς μὴ παρούσης δυστουχοῦσιν αἱ φρένες.]
cf.
THEODOR. HYRTAC. epist. 17:
Δογένη τὸν κύνα θαυμάσομαι σταλαγμὸν τύχης μᾶλλον ἢ πίθον φρενῶν προτιμήσαντα.