χρήσονται δέ ποτε καὶ οἱ φρόνιμοι γελοίοις πρός τε τοὺς καιρούς, οἷον ἐν ἑορταῖς καὶ ἐν συμποσίοις, καὶ ἐν ἐπιπλήξεσιν δὲ πρὸς τοὺς τρυφερωτέρους, ὡς [. . . . .] καὶ ἡ Κράτητος [4] ποιητική, καὶ φακῆς ἐγκώμιον ἂν ἀναγνῷ τις ἐν τοῖς ἀσώτοις˙ τοιῦτος δὲ ὡς τὸ πλέον καὶ ὁ Κυνικὸς τρόπος˙ τὰ γὰρ τοιαῦτα γελοῖα χρείας λαμβάνει τάξιν καὶ γνώμην. canit enim Empedocles carmina, Plato dialogos, Socrates Hymnos, Epicharmus modos, Xenophon historias, [Xeno]crates satiras.