V H 79 DIOG. LAERT. VI 86 [= fr. 13]:
φέρεται δ' αὐτοῦ [scil. Cratetis] κἀκεῖνο˙
ἔρωτα παύει λιμός. εἰ δὲ μή, χρόνος˙
ἐὰν δὲ τούτοις μὴ δύνῃ χρῆσθαι, βρόχος.
CLEM. ALEX. strom. II, XX 121, 2:
οὗτος ἐν ἄλλοις εὐθυρρημόνως γράφει τῆς εἰς τὰ ἀφροδίσια ἀκατασχέτου ὁρμῆς κατάπλασμα εἶναι λιμόν, εἰ δὲ μή, βρόχον.
IULIAN. orator. IX [ = VI] 16 p. 198 D:
οἱ Διογένους νόμοι καὶ Κράτητος ὑπὲρ τούτων οὐκ ἀτιμαστέοι "ἔρωτα λύει λιμός, εἰ δὲ τούτῳ χρῆσθαι μὴ δύνασαι, βρόχος."
GNOM. VAT. 743 n. 386:
ὁ αὐτὸς παρακελεύετο τοῖς ἀνθρώποις ἢ νοῦν ἢ βρόχον [= COD. VAT. GR. 1144 f. 229
v].
THEODORET. graec. affect. cur. XII 49:
οὗτος [scil. Crates] εἰώθει λέγειν, τῆς εἰς τὰ ἀφροδίσια ὁρμῆς κατάπλασμα λιμὸν εἶναι, εἰ δὲ μή, βρόχον.
SUID. s.v. Κράτης:
ὅτι Κράτης εἶπεν˙ ἔρωτα παύει λιμός˙ εἰ δὲ μή, χρόνος˙ ἂν δὲ μηδὲ τούτῳ δύνασαι, βρόχος.