HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/IV-A,79
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/IV-A,79.rdf
IV A 79
IV A 79 DIOG. LAERT. II 77:
τοῦ δὲ θεράποντος ἐν ὁδῷ βαστάζοντος
[2] ἀργύριον καὶ βαρυνομένου, ὥς φασιν οἱ περὶ τὸν Βίωνα ἐν ταῖς
[3] Διατριβαῖς [ = T 8 A et F 40 A Kindstrand] "ἀπόχεε," ἔφη [
scil. Aristippus],
[4] "τὸ πλέον καὶ ὅσον δύνασαι βάσταζε." [= ARSEN. p. 116, 7-10] πλέων ποτὲ ἐπεὶ τὸ σκάφος ἔγνω πειρατικόν, λαβὼν τὸ χρυσίον ἠρίθμει˙ ἔπειτα εἰς θάλατταν ὡς μὴ θέλων παρακατέβαλε καὶ δῆθεν ἀνῴμωξεν. οἱ δὲ καὶ ἐπειπεῖν φασιν αὐτὸν ὡς ἄμεινον ταῦτα δι' Ἀρίστιππον ἢ διὰ ταῦτα
[8] Ἀρίστιππον ἀπολέσθαι.
SUID. s.v. Ἀρίστιππος:
λέγεται δὲ ὅτι καὶ τοῦ παιδὸς αὐτῷ φέροντος ἀργύριον καὶ ἀχθομένου τῷ βάρει, τὸ βαροῦν ἀπόβαλε, ἔφη [
scil. Aristippus]. ἐπιβουλευόμενος δὲ ἐν πλῷ δι' ἃ ἐπήγετο, εἰς τὴν θάλατταν ἐξέβαλεν αὐτά. ἡ γὰρ τούτων, ἔφη ἀπώλεια ἐμὴ σωτηρία.