Διογένης δ' ὠμὸν φαγεῖν πολύπουν ἐτόλμησεν, ἵνα τὴν διὰ τοῦ πυρὸς ἐκβάλῃ κατεργασίαν τῶν κρεῶν˙ καὶ πολλῶν περιεστώτων αὐτὸν ἀνθρώπων, ἐγκαλυψάμενος τῷ τρίβωνι καὶ τῷ στόματι προσφέρων τὸ κρέας "ὑπὲρ ὑμῶν" φησίν "ἐγὼ παραβάλλομαι καὶ προκινδυνεύω." καλόν, ὦ Ζεῦ, κίνδυνον˙ οὐ γάρ, ὡς Πελοπίδας ὑπὲρ τῆς Θηβῶν ἐλευθερίας ἢ ὡς Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων ὑπὲρ Ἀθηναίων, προεκινδύνευσεν ὁ φιλόσοφος ὠμῷ πολύποδι διαμαχόμενος, ἵνα τὸν βίον ἀποθηριώσῃ; καὶ Διογένης δ' ὁ κύων ἥκιστα προσεχρῆτο πυρί, ὥστε καὶ πολύποδα καταπιὼν ὠμόν "οὕτως ὑπὲρ ὑμῶν" εἶπεν "ὦ ἄνδρες, παραβάλλομαι˙" χωρὶς δ' ὕδατος οὔτε καλόν τις ἐνόμισε ζῆν οὔτε δυνατόν. καὶ ὠμὰ δὲ κρέα ἐπεχείρησε [scil. Diogenes] φαγεῖν, ἀλλ' οὐ διῴκησεν. [= EUDOC. violar. 332 p. 242, 4-5].