ὁ δ' αὐτὸς [scil. Eubulus; cf. V B 70] φησι παρὰ τῷ Ξενιάδῃ καὶ γηρᾶσαι αὐτὸν [scil. Diogenem] καὶ θανόντα ταφῆναι πρὸς τῶν υἱῶν αὐτοῦ. ἔνθα καὶ πυνθανομένου τοῦ Ξενιάδου πῶς αὐτὸν θάψειεν, ἔφη, "ἐπὶ πρόσωπον." (32) τοῦ δ' ἐρομένου "διὰ τί;" "ὅτι μετ' ὀλίγον," εἶπε, "μέλλει τὰ κάτω ἀναστρέφεσθαι˙" τοῦτο δὲ διὰ τὸ ἐπικρατεῖν ἤδη τοὺς Μακεδόνας ἢ ἐκ ταπεινῶν ὑψηλοὺς γίνεσθαι. [= ARSEN. p. 200, 5-11; EUDOC. violar. 332 p. 245, 17-246, 1].