ἐπέστησάν [scil. οἱ πατέρες καὶ οἱ ὑπερέχοντες: cf. = V B 97] τ' αὐτῷ [scil. Diogeni] κίονα καὶ ἐπ' αὐτῷ λίθου Παρίου κύνα. ὕστερον δὲ καὶ οἱ πολῖται αὐτοῦ χαλκαῖς εἰκόσιν ἐτίμησαν αὐτὸν καὶ ἐπέγραψαν οὕτω (Anth. Pal. XVI 334):
γηράσκει καὶ χαλκὸς ὑπὸ χρόνου, ἀλλὰ σὸν οὔτι
κῦδος ὁ πᾶς αἰών, Διόγενες, καθελεῖ˙
μοῦνος ἐπεὶ βιοτᾶς αὐτάρκεα δόξαν ἔδειξας
θνατοῖς καὶ ζωᾶς οἶμον ἐλαφροτάταν.
(79) ἔστι καὶ ἡμῶν ἐν τῷ προκελευσματικῷ μέτρῳ (Anth. Pal. VII 116)˙
Α. Διόγενες, ἄγε λέγε τίς ἔλαβέ σε μόρος
ἐς Ἄϊδος. Δ. ἔλαβέ με κυνὸς ἄγριον ὀδάξ.
[1 ἐπέστησαν . . . . 8 ἐλαφροτάταν = EUDOC. violar. 332 p. 246, 4-9; 10 Διόγενες . . . . 11 ὀδάξ = SUID. s.v. ἄγε δῆτα et s.v. ὀδάξ; ZONARA. lex. s. v. ἄγε δῆτα].