V A 117

V A 117 DIOG. LAERT. IX 101:
φύσει τε μὴ εἶναι ἀγαθὸν ἢ κακόν. [. . .] ἤτοι γὰρ πᾶν τὸ ὑπό τινος δοξαζόμενον ῥητέον ἀγαθὸν ἢ οὐ [3] πᾶν˙ καὶ πᾶν μὲν οὐ ῥητέον, ἐπεὶ τὸ αὐτὸ ὑφ' οὗ μὲν δοξάζεται ἀγαθόν, ὡς ἡ ἡδονὴ ὑπὸ Ἐπικούρου [deest in Usener] ὑφ' οὗ δὲ κακόν, ὑπ' Ἀντισθένους.