ἀριστῶντι αὐτῷ [scil. Diogeni] ἐν ἀγορᾷ οἱ περιεστῶτες συνεχὲς ἔλεγον, "κύον˙" ὁ δέ, "ὑμεῖς," εἶπεν, "ἐστὲ κύνες, οἵ με ἀριστῶντα περιεστήκατε." [= ARSEN. p. 202, 12-14; EUDOC. violar. 332 p. 243, 9-11]. ὁ αὐτὸς [scil. Diogenes] ἀριστῶν ἐν ἀγορᾷ ἀκούων παρὰ τῶν παρεστώτων κύων εἶπε˙ "καὶ μὴν ὑμεῖς κύνες ἐστέ˙ οἱ γὰρ κύνες βλέπουσι <πρὸς> [7] τοὺς ἐσθίοντας." εἰώθει [scil. Diogenes] δὲ πάντα ποιεῖν ἐν τῷ μέσῳ, καὶ τὰ Δήμητρος καὶ τὰ Ἀφροδίτης. καὶ τοιούτους τινὰς ἠρώτα λόγους˙ εἰ τὸ ἀριστᾶν μηδὲν εἴη ἄτοπον, οὐδ' ἐν ἀγορᾷ ἐστιν ἄτοπον˙ οὐκ ἔστι δ' ἄτοπον τὸ ἀριστᾶν, οὐδ' ἐν ἀγορᾷ ἄρα ἐστὶν ἄτοπον. χειρουργῶν δ' ἐν μέσῳ συνεχές, "εἴθε ἦν," ἔλεγε, "καὶ τὴν κοιλίαν παρατριψάμενον τοῦ λιμοῦ παύσασθαι." [11 χειρουργῶν . . . . 12 παύσασθαι = ARSEN. p. 203, 12-14, qui, ll. 15-17, ita pergit: ὁ αὐτὸς ἀποτριβόμενος τὸ αἰδοῖον ἐν τῷ φανερῷ, ἔλεγε πρὸς τοὺς παρόντας, εἴτε καὶ τὸν λιμὸν οὕτως ἀποτρίψασθαι τῆς γαστρὸς ἠδυνάμην.] ἐπ' ἀγορᾶς ποτε χειρουργῶν "εἴθε," ἔφη [17] [scil. Diogenes], "καὶ τὴν κοιλίαν ἦν παρατρίψαντα μὴ πεινῆν." ἐν δὲ τῷ Περὶ πολιτείας οὐδὲν ἡδονῆς ἕνεκα πράξειν οὐδὲ παρασκευάσεσθαί φησι [scil. Chrysippus, fr. 706 S.V.F. III p. 177] τοὺς πολίτας [. . . .] εἶτα μικρὸν ἀπὸ τούτων προελθὼν ἐπαινεῖ τὸν Διογένη τὸ αἰδοῖον ἀποτριβόμενον ἐν φανερῷ καὶ λέγοντα πρὸς τοὺς παρόντας "εἴθε καὶ τὸν λιμὸν οὕτως ἀποτρίψασθαι τῆς γαστρὸς ἠδυνάμην." τίν' οὖν ἔχει λόγον ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐπαινεῖν τὸν ἐκβάλλοντα τὴν ἡδονὴν ἅμα καὶ τὸν ἡδονῆς ἕνεκα τοιαῦτα πράττοντα καὶ τοιαύτης ἁπτόμενον αἰσχρουργίας; Διογένης δὲ πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας αὐτῷ ἀποτριβομένῳ ἔλεγεν˙ "εἴθ' ἠδυνάμην καὶ τὴν γαστέρα τρίψας τῆς πείνης καὶ τῆς ἐνδείας παύσασθαι."