IV A 168 SENEC. ad Lucil. epist. XIV 1 [ = LXXXIX] 12:
Cyrenaici naturale cum rationalibus sustulerunt et contenti fuerunt moralibus, sed hi quoque quae removent, aliter inducunt. in quinque enim partes moralia dividunt, ut una sit de fugiendis et petendis, altera de affectibus, tertia de actionibus, quarta de causis, quinta de argumentis. causae rerum ex naturali parte sunt, argumenta ex razionali, ex morali alia.
SEXT. EMP. adv. maht. VII 11:
δοκοῦσι δὲ κατά τινας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Κυρήνης μόνον ἀσπάζεσθαι τὸ ἠθικὸν μέρος, παραπέμπειν δὲ τὸ φυσικὸν καὶ τὸ λογικὸν ὡς μηδὲν πρὸς τὸ εὐδαιμόνως βιοῦν συνεργοῦντα. καίτοι περιτρέπεσθαι τούτους ἔνιοι νενομίκασιν ἐξ ὧν τὸ ἠθικὸν διαιροῦσιν εἴς τε τὸν περὶ τῶν αἱρετῶν καὶ φευκτῶν <τόπον> καὶ εἰς τὸν περὶ τῶν παθῶν καὶ ἔτι εἰς τὸν περὶ τῶν πράξεων καὶ ἤδη τὸν περὶ τῶν αἰτίων καὶ τελευταῖον εἰς τὸν περὶ τῶν πίστεων˙ ἐν τούτοις γὰρ ὁ περὶ αἰτίων τόπος, φασίν, ἐκ τοῦ φυσικοῦ μέρους ἐτύγχανεν, ὁ δὲ περὶ πίστεων <ἐκ> τοῦ λογικοῦ.
SEXT. EMP. adv. maht. VII 15:
ἀναφέρεται δὲ ὑπό τινων δόξα, καθὸ καὶ ὁ Σωτίων [fr. 7 Wehrli] μεμαρτύρηκεν, εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Κυρήνης ὡς λέγοντας ἠθικόν τι καὶ λογικὸν φιλοσοφίας εἶναι μέρος. πλὴν οὗτοι μὲν ἐλλιπῶς ἀνεστράφθαι δοκοῦσιν.