HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/V-B,227
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/V-B,227.rdf
V B 227
V B 227 DIOG. LAERT. VI 51:
ἐρωτηθεὶς [scil. Diogenes] διὰ τί τὸ χρυσίον χλωρόν ἐστιν, ἔφη, "ὅτι πολλοὺς ἔχει τοὺς ἐπιβουλεύοντας." [= ARSEN. p. 197, 3-5; PAPYR. GR. VINDOB. 19766, ed. Oellacher p. 52; GNOM. VAT. 743 n. 172; FLORIL. MONAC. n. 176; COD. VAT. GR. 742 f. 65
v; COD. PAL. GR. 297 n. 69 f. 118
r; COD. OTTOBON. GR. 192 f. 207
r; FLORIL. PAL.-VAT. n. 54; FLORIL. Ἄριστον καὶ πρῶτον μάθημα n. 37; MAXIM. XII 42; ANTON. I, XXXIV 13; ANECD. GR. Boissonade III p. 469, 11-12].
SCHOL. in Aristoph. Plut. 202:
δειλὸν καὶ τὸν πλοῦτον αὐτὸν καὶ τοὺς θησαυροὺς λέγουσιν, ἀνθ' ὧν εἱρκταῖς τε φρουροῦνται καὶ κατὰ γῆς κατορύττονται˙ ὅθε καί τις σοφός "διὰ τί ὠχρόν ἐστι τὸ χρυσίον;" ἐρωτηθείς, "ὅτι πολλοὺς ἔχει τοὺς ἐπιβουλεύοντας" ἀπεκρίνατο. cf. EUSTATH. p. 812, 55-56.