ἄσωτον ᾔτει [scil. Diogenes] μνᾶν˙ πυθομένου δὲ διὰ τί τοὺς μὲν ἄλλους ὀβολὸν αἰτεῖ, αὐτὸν δὲ μνᾶν, "ὅτι," εἶπε, "παρὰ μὲν τῶν ἄλλων πάλιν ἐλπίζω λαβεῖν, παρὰ δὲ σοῦ θεῶν ἐν γούνασι κεῖται εἰ πάλιν λήψομαι." [= ARSEN. p. 209, 3-5; STOB. III 15, 9]. Διογένης. - ὁ αὐτὸς προσέλθων τινι μειρακίῳ, καταβεβρωκότι τὰ πατρῷα, ᾔτει αὐτὸν δέκα δραχμάς. τοῦ δὲ τὴν αἰτίαν ἐρομένου, δι' ἣν παρὰ μὲν τῶν ἄλλων ὀβολὸν λαμβάνει, παρὰ δὲ αὐτοῦ δραχμὰς δέκα αἰτεῖ, εἶπεν, ὅτι˙ "παρὰ μὲν τῶν ἄλλων ἐλπίζω λήψεσθαι πολλάκις˙ παρὰ σοῦ δὲ οὐκέτι."