V B 272

V B 272 DIOG. LAERT. VI 41:
λύχνον μεθ' ἡμέραν ἅψας [scil. Diogenes], "ἄνθρωπον," φησί, "ζητῶ."
ARSEN. p. 197, 22-24:
ὁ αὐτὸς [scil. Diogenes] ἡμέρας ποτὲ λύχνον ἅψας περιῄει˙ πυνθανομένων δέ τινων, πρὸς τί τοῦτο, ἔλεγεν ἄνθρωπον ζετεῖν. [= MAXIM. LXX 20].
PHILO de gigant. 8, 33:
ὄντως γὰρ ὁ ἀληθινὸς οὗτός ἐστιν, ὃν καὶ τῶν παλαιῶν λύχνον τις μεσημβρίας ἁψάμενος πρὸς τοὺς πυνθανομένους ἄνθρωπον ἔφη ζητεῖν.
TERTULL. adv. Marc. I 1:
nam ille canicola Diogenes hominem invenire cupiebat lucerna meridie circumferens.