Σωκράτης ἀκαίρως τινὸς ἀδολεσχοῦντος "κρεῖττον" ἔφησε "τῷ ποδὶ διολισθαίνειν ἠ τῇ γλώττῃ˙ τὸ μὲν γὰρ ἱματίῳ μολύσματα παρέχει, τὸ δὲ αὐτῷ 〈ἀνθρώπῳ〉 πολλάκις εἰς ἅπαντα τὸν χρόνον κηλῖδα 〈περιάπτει〉˙ καὶ τὸ μὲν ἰατρὸν ἔχει τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ ῥητὸν οὐκέτι ἄῤῥητον δύναται γενέσθαι."