HTML: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/V-B,334
RDF: http://ancientsource.daphnet.iliesi.cnr.it/texts/Socratics/V-B,334.rdf
V B 334
V B 334 DIOG. LAERT. VI 42:
Λυσίου τοῦ φαρμακοπώλου πυθομένου εἰ θεοὺς νομίζει [scil. Diogenis], "πῶς δέ," εἶπεν, "οὐ νομίζω, ὅπου καὶ σὲ θεοῖς ἐχθρὸν ὑπολαμβάνω;" οἱ δὲ Θεόδωρον εἰπεῖν τοῦτο. [cf. IV H 5
[4] et DIOG. LAERT. II 102 = IV H 13].
EPICTET. dissert. III 22, 90-91:
δεῖ δὲ καὶ χάριν πολλὴν προσεῖναι φυσικὴν τῷ Κυνικῷ καὶ ὀξύτητα (εἰ δὲ μή, μύξα γίνεται, ἄλλο δ' ουδέν), ἵνα ἑτοίμως δύνηται καὶ παρακειμένως πρὸς τὰ ἐμπίπτοντα ἀπαντᾶν. ὡς Διογένης πρὸς τὸν εἰπόντα "σὺ εἶ ὁ Διογένης ὁ μὴ οἰόμενος εἶναι θεούς;" "καὶ πῶς," ἔφη, "σὲ θεοῖς ἐχθρὸν νομίζω<ν>"