Διογένης τοῦτο πρὸς ἑαυτὸν συνεχῶς ἔλεγεν˙ ὅτε οἱ πολλοί σε ἐπαινῶσι, τότε νόμιζε ἑαυτὸν μηδενὸς ἄξιον εἶναι, ὅταν δὲ μηδείς, ἀλλὰ ψέγωσι, τότε πολλοῦ.