V B 477

V B 477 EPICTET. dissert. III 21, 18-19:
ἀλλ' οὐδὲ σοφὸν εἶναι τυχὸν ἐξαρκεῖ πρὸς τὸ ἐπιμεληθῆναι νέων˙ δεῖ δὲ καὶ προχειρότητά τινα εἶναι καὶ ἐπιτηδειότητα πρὸς τοῦτο, νὴ τὸν Δία, καὶ σῶμα ποιὸν καὶ πρὸ [4] πάντων τὸν θεὸν συμβουλεύειν ταύτην τὴν χώραν κατασχεῖν, (19) ὡς [5] Σωκράτει συνεβούλευεν τὴν ἐλεγκτικὴν χώραν ἔχειν, ὡς Διογένει τὴν [6] βασιλικὴν καὶ ἐπιπληκτικήν, ὡς Ζήνωνι [fr. 29 S.V.F. I p. 11] τὴν διδασκαλικὴν καὶ δογματικήν.
EPICTET. dissert. II 16, 35:
ποῦ γάρ μοι μέτεστι τούτου τοῦ πράγματος [scil. philosophiae], οὗ Σωκράτει <με>ῆν τῷ οὕτως ἀποθανόντι, οὕτως ζήσαντι; οὗ Διογένει μετῆν;