γε
λοῖον οὖν τὸ, ἐπειδὴ
³⁰ ἐκείνοις ἢ οὐκ ἔστιν

σημεῖα καὶ οἰωνοὶ ἢ κλη-
δόνες ἢ κα[λ]ὰ ἢ αἰσχρὰ ἢ
ὁτιδήποτε τῶν τοιού-
των, ἢ ὄντα οὐ συνορᾶ-
⁵ ται ὑπ' ἐκείνων διὰ τὸ
μὴ κοινωνεῖν λογισ-
μοῦ ἢ μ[ὴ οἵ]ου ἡμεῖς˙
[. . . . . .] οὖν μηδ'
[---
2. --- ὡσαύτως δὲ γελοῖόν ἐστιν αρ-
²² νεῖσθαι συλλιγισμ]οὺ[ς ἢ
ἐπαγωγὰς περαίνο]ντας
ἢ ἄλλως πως διαλεγομέ-
²⁵ νους ταὐτὰ τούτοις καὶ
ἡμῖν συμβεβηκέναι, ὥσ-
περ ἔνιοι ποιοῦσιν, εὐ-
ήθεις ὄντες καὶ πρὸς τὴν
ἑτέρων μόνον τῶν μὴ

δυνησομένων [τὸ ἀκό]-
λουθον συνορ[ᾶν, οὐ πρὸς]
τὴν αὑτῶν π[ίστιν ἢ]
τῶν ὀρθῶς τι σ[υνορών]-
⁵ των τὸν λόγον [μεχα]-
νώμενο[ι]. πά[ντα γὰρ
τ]ὰ τοιαῦτα λέγ[οντες
²³ . . .τὸ ἀποδείκνυ]σθαι
[ἐκτ]ρεπόμενοι ὡς, ἂν
²⁵ γενώμεθα φρόνιμοι,
οὔθ' [ὑ]φ' ἑνὸς τούτω[ν] ἐνο-
χλησομένους ἡμᾶς. ὅ-
τι μὲγ γὰρ φρονήσεως
δεῖ ἐπιμέλεσθαι κα[ὶ] ἐαν

[---] . . . . XI 22 - XII 12:
. . . ]Δ[ ]Ε[ ]ΤΟΝ καὶ Τ [. .]
²² οὐθὲ[ν .] ΝΟΙ [. . .] τὸν
λόγο[ν οὔ]θ' οἱ Π [. . . . . .]Ο
ΟΙ τούτοις περαίνουσι,
²⁵ ἀλλ' ὄψει τοὺς τὰ τοιαῦτα
διαλεγομένους αὐτοὺς
πρῶτον δει[σ]ιδαιμο-
νοῦντας ἐπὶ τῶν ἔργων,
κἂ 'ν' τι θρασυνόμενοι ἀ-

ποτολμήσωσιν κα[τὰ] τὸν
αὑτῶν λόγον πρᾶξ[α]ι,
μεταμελείαις καὶ φό[β]οις
συν[ε]χομένους, καθάπερ
⁵ καὶ τὸν τὸν ὄφιν ἀπο-
κτείναντα ἐν τῶι ἱερῶι
ἱστοροῦσιν˙ συνκυρήσαν-
τος γὰρ 'αὐτῶι' ἀλλοτρ[ί]ου τινὸς
[αυτων] μετὰ 'ταῦτα' ἀφειλα'ξ'ο
¹⁰ [με]νόν φασ[ι]ν ἀν[α]θεῖναι
[χρ]υσο[ῦ]ν ὄ[φ]ιν καὶ θυηπο-
[λεῖ]ν [---] . . . . XIX 21- XXIV 7:
γίν]ονται καὶ σπο[υ-
δαῖ]αι πράξεις πολλά-
[κις ἀ]λυ[σ]ιτελεῖς, καὶ ἐν
[το]ῖς ἐπάνω'ι' εἰρημένοις
²⁵ πολλὰ θρασυνομένων
ἢ [κ]ενῶς πάλιν δεισιδαι-
[μο]νούντων τῶν ἀν-
θρώπων καὶ ἐν ἄλλοις
τῶν κατὰ τὸν βίον πρατ-

τομένων πολλὰ καὶ
παντοδαπὰ ἁμαρ[τα]-
νόντων, οὐδεὶς τοῦτο
ὑποδείκν[υ]σιν. τ[ῆς] δ' ἡ-
⁵ δον[ῆ]ς ἐχόμενοι ἡμῖν
αὐτ[οῖ]ς εὐθὺς μαρτυρή-
σομεν, ὅτι ῥᾶ'ι'ον ἀπαλλάτ-
τομεν 'εν' οἶς πρότερον ὠ-
δ[υνώ]μεθα. ἀλλ'εἰς ἄλλ[ους]
¹⁰ μᾶλλον τὰς δριμύτη-
τας ἐζήτουν κατατί-
[θεσθαι ἢ] τὰς ὑπὸ τῶ[ν
5. ¹⁶ . . . . . . . . .]ΤΗ[. . . . . .
. . . . . .οἱ] μὲ[ν . . . . . .
. . . . . .]ΡΟΥΣΙ[. . . . . .
. . . .]ΣΤΙΝΤΩΝ [. . . .
²⁰ ἐν τ]ῶ[ι] βίωι, [διη] [π]όν[οις
ματα]ίοις ἐνεχόμενο[ι
τὴν ψ]υχήν, ΚΑΚΟ[. . . . .]
ΜΟΥ, καθάπερ λέ[γομεν],
τῶν ψευδῶν [δ]οξῶ[ν]
²⁵ καὶ τῆς τούτων ε[ἰ ]σβολῆς,
ἀφ' ἦς ὁ χειμών, [ἐ]ν τῶι
β[ί]ωι τὴν σπουδὴν ἀλη-
θινῶς κατατιθέμενοι˙
οἱ δὲ, καὶ ἐγχειρή[σ]αντες

τι περὶ τ[ο]ύτων λέγ[ε]ιν,
ἄχρι τῆς [π]ρὸς τὸν πλη-
σί[ο]ν δοξο[κ]οπίας, οὐχ ἕ-
νε[κα τ]ῆς αὑτῶν ἀταρα-
⁵ ξ[ίας] τοὺς λόγους ἐποι-
οῦ[ν]το, ὡς δηλοῦσιν οἵ τε
προειρημένοι καὶ ἡ τῶν
ἀπαθεῖς καὶ κυνικοὺς
αὑτοὺς προσαγορευσὰν-
¹⁰ τ[ω]ν αἵρεσις, καὶ τὰ λε-
γόμενα καὶ πραττόμε-
να ὑπ' αὐτ[ῶν] καὶ [. . .]Ν
[. . . . . . . .]ΥΠΟ[. . . . .
6. --- ψευδὴς ἐστι ἡ δόξα τῶν οὔτε κα-
¹⁸ λὸν οὔτε αἰσχρ]ὸν οὔτε
[ἄλλο ἁπ]λῶ[ς τῶ]ν τοιού-
²⁰ [των] οὐθὲν [φ]ασκόντων
εἶναι, ἐ]πει[δ]ὴ οὐχ ὥσπε[ρ
λ]ίθ[ος κ]αὶ χ[ρ]υ[σ]ὸς καὶ τὰ
[ὅ]μο[ια] τούτοις, ὧν φα-
μεν φύσει, οὐ νόμωι ἕ-
²⁵[κ]αστον ὑπάρχειν, οὕτω
[κ]αὶ ταῦτα π[ᾶ]σιν τὰ αὐτά
ἐστιν, ἀλλ' ἄλλοις ἄλλα. [ο]ὐ-
θὲν γὰρ τούτον εἶναι
κατ' ἀλήθειαν˙ δεῖν γάρ,

εἴπερ ἦν, ὥσπ[ερ] ὁ κατ' ἀ-
λήθ[ε]ιαν χαλκὸ[ς ἢ χ]ρυσὸς
πᾶσ[ι] καὶ παντα[χοῦ] ὁμοί-
ως ἐ[σ]τίν, καὶ οὐ τ[ῶι]δε
⁵ μέν ἐστί'ν' χαλκός, <τ>ῶιδε
δ'οὔ, οὐδ' ἐμ μὲν <τ>ούτωι
τῶι ἔθνει ἐστίν, [ἐ]ν δ[ὲ τοῖς]
λοιποῖς οὐκέτι, [ἀλλὰ παν]-
ταχοῦ ὁμοίως, οὕ[τω κ]αὶ
¹⁰ τὰ καλὰ καὶ τὰ α[ἰσχρά, ε]ἴ-
περ κατ' ἀλήθ[ειαν ἦν], οὐ
τῶ<ι>δε μὲν δι[ώ]κε[σθαι],
τῶι[δε δ'] οὐκέ[τι] ὡ[μολ]ο-
[γῆσθαι ---
¹⁹ . . .] ὑπάρχειν [ἡδὺ καὶ]
²⁰ ἀηδές. [εἰ δ'] ἔστιν οὔτε το[ῖς]
ζώιοις [οὔ]τε τοῖς ἀνθρώ-
ποις πᾶσιν ταὐτὰ <ιτα> [κ]αλὰ
οὔδὲ τὰ αἰσχρὰ οὐδὲ τὰ ὅ-
μοια τ[ού]τοις, ψευδῶς ἤ-
²⁵ δη ἄλλ[ου]ς ἄλ[λα] νομί-
ζειν τῶν ἀνθρώπων,
οὐδεν[ὶ] δὲ δεῖν τούτων
προσέ[χ]ειν. ἐγ γὰρ τῶν
τοιούτων καὶ τῶν τού-

[τ]οις παραπλησίων λόγων
ε[ὑρ]εθήσονται θρασυνό-
[με]νοί [ο] τινες καὶ 'τὰ' παρὰ τοῖς
[ἀνθ]ρώποις νομιζόμε-
⁵ ν[α ὑ]περορῶντες κ[αὶ ὑ]-
π[ερ]βαίνοντες πολ[λά]-
κις, ἐφοἶς τὸν ἄξιον μισ-
[θὸ]ν ὡς ἀληθῶς, καθάπερ
[κ]α[ὶ ἐ]πάνωι ἔλεγον, κο-
¹⁰ μίζονται, καὶ ὑπ' ἀνθρώ-
πων ἐν ὑποψία 'ι' γινό[μ]ε-
νοι καὶ κ[ατὰ] τὰς ἀρχαία[ς
. . . . . .]ΕΠΙΤ[ ]Ν[ . . .
¹⁸ . . . . . .]ΔΕ[ . . . . . . . .
]ΑΙΤΩΝ ΠΑΡΑΛ[. . . . . .
²⁰ ὑ]παρχόντων, ἀλλὰ πα-
ρ[α]βιασάμενοι ἐπὶ ποσὸ[ν]
τ[ι], ἐκ τῶν προειρημέ-
[νω]ν λόγων, ἐν τοῖς συμ-
β[α]ίνουσιν κατὰ τὴν ἐπ[ι]-
²⁵ κ[ρ]άτειαν, πάλιν ἐκεῖνοι
στροβοῦνται. ἢ δοκεῖ τ[οί]
τ[ι]ς ἄν σοι ἐκ [τ]ῶν προει-
ρημένων λόγων οὐ
κα[κο]παθεῖν ὃ λέγομεν,

ἀλλὰ μᾶλλον π[ε]ιθὼ λα-
βεῖν, ὡς ψευδῶς νομί-
ζεται τὰ καλὰ κ[α]ὶ αἰσχρὰ
καὶ ὅσα νομίζε[ταί] πο-
⁵ τ' ἄλλα, ἐπειδὴ ο[ὐ]χ ὥσπερ
χρυσὸς καὶ τὰ το[ι]αῦτα
πανταχοῦ ἐστιν ταὐτά;