[1.101] ἕκαστον γὰρ αὐτῶν πέφυκεν ὁτὲ μὲν ἐκτείνεσθαι ὁτὲ δὲ συστέλλεσθαι, οἷον τὸ μὲν α ἐπὶ τοῦ (Hom. Il. V 31)
‘ Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα,’
τὸ δὲ ι ‘ (Hom. Il. VII 20)
Ἴλιον εἰς ἱερήν˙ τῇ δ' ἀντίος ὤρνυτ' Ἀπόλλων,’
τὸ δὲ υ (, Callim. reiecit Pfeiffer)
‘θεσπέσιον νεφέων ἐκ Διὸς ὗεν ὕδωρ.’