[2.107] εἰ γὰρ μηδὲν ὁ λόγος, οὐδὲ ἡ ἀπόδειξις ἔστι, ποιὸς λόγος οὖσα˙ οὐδὲν δέ γέ ἐστι λόγος, ὡς παρεστήσαμεν (Cfr. M I 135 sqq.), διὰ τὸ μήτε ἐν φωναῖς μήτε ἐν ἀσωμάτοις λεκτοῖς ἔχειν τὴν ὑπόστασιν˙ οὐδὲ ἀπόδειξις ἄρα ἔστιν.