1.

[5.45] ἄλλοι δὲ καὶ τὸν περὶ εἱμαρμένης κινοῦσι λόγον˙ εἰ γὰρ μὴ πάντα γίνεται κατὰ εἱμαρμένην, οὐκ ἔστι Χαλδαϊκὴ ἡ τοῦτο ἀξιοῦσα [κατὰ εἱμαρμένην εἶναι] [Note:
0. Dopo ἀξιοῦσα Bekker, seguito da Mau, espunge l'espressione κατὰ εἱμαρμένην εἶναι, che invece propongono di conservare sia Nebe (1916, 107-108), sia Giusta (1962, 429)
]. οὐκ ὀλίγοι δὲ ἦσαν οἱ κἀκεῖνο συνερωτῶντες˙