1.

[5.57] δύναται δὲ καὶ μετὰ χρόνον, ἐπείπερ καὶ τὰ εἰς τὴν γῆν καταβαλλόμενα τῶν σπερμάτων οὐκ εὐθὺς ῥιζοβολοῦντα συμπλέκεται ταῖς ὑποκειμέναις βώλοις. καὶ διαστήματος δὲ ὄντος ἀπὸ τοῦ στόματος τῆς μήτρας μέχρι τοῦ πυθμένος, ἔνθα καὶ τὰς συλλήψεις λέγουσι γίνεσθαι ἰατρῶν παῖδες, πάντως ἐν χρόνῳ τινὶ τὸ διάστημα τοῦτο ἀνύειν [Note:
0. In luogo di ἀνύειν, correzione di Nebe (1916, 109) sulla base del confronto con l'usus sestano (cfr. Janáček 2000, 27, s.v. ἀνύω), nonché con il testo di Ippolito, Westerink (1955, 329) preferirebbe mantenere il tràdito ποιεῖν.
] πέφυκεν ἡ καταβαλλομένη τοῦ σπέρματος φύσις.