[8.233] κατὰ δὲ τὴν ἐκφορὰν παραλελειμμένον τάξαντες μετὰ τῆς τοῦ ἐκκειμένου λόγου προσλήψεως τῆς ῾῾ἡμέρα ἔστιν᾽᾽, ἕξομεν συναγόμενον τὸ ῾῾φῶς ἔστιν᾽᾽ πρώτῳ ἀναποδείκτῳ, ὅπερ ἦν ἐπιφορὰ τοῦ ἐκκειμένου λόγου. ὥστε δύο γίγνεσθαι πρώτους ἀναποδείκτους, ἕνα μὲν τὸν τοιοῦτον ῾῾εἰ ἡμέρα ἔστι, φῶς ἔστιν᾽᾽, ἕτερον δὲ τὸν τοιοῦτον ῾῾εἰ ἡμέρα ἔστι, φῶς ἔστιν˙ ἀλλὰ μὴν ἡμέρα ἔστιν˙ φῶς ἄρα ἔστιν᾽᾽.