1.

[8.294] ἐάν τε γὰρ ἀληθὲς ὑποκέηται τῶν ἐν αὐτῷ τὸ ῾῾ἔστι τι σημεῖον᾽᾽, ἀναγκαῖον γίνεται πρὸς τὴν τούτου συναγωγὴν τὸ διαφορούμενον συνημμένον (Cfr. §§ 109, 181) τὸ ῾῾εἰ ἔστι τι σημεῖον, ἔστι σημεῖον᾽᾽, παρέλκον δὲ τὸ λοιπὸν τὸ ῾῾εἰ μὴ ἔστι τι σημεῖον, ἔστι τι σημεῖον᾽᾽˙ ἐάν τε τὸ μὴ εἶναί τι σημεῖον ὑποκέηται τῶν ἐν αὐτῷ ἀληθές, τὸ μὲν διαφορούμενον παρέλκει πρὸς τὴν τούτου κατασκευήν, τὸ δὲ ῾῾εἰ μὴ ἔστι τι σημεῖον, ἔστι σημεῖον᾽᾽ ἀναγκαῖον γίγνεται. μοχθηρὸς οὖν κατὰ παρολκὴν ὁ λόγος.