1.

[9.91] τὸ δὲ τέλειον καὶ ἄριστον κρεῖττον μὲν ἂν ὑπάρχοι ἀνθρώπου καὶ πάσαις ταῖς ἀρεταῖς συμπεπληρωμένον καὶ παντὸς κακοῦ ἀνεπίδεκτον˙ τοῦτο δὲ οὐ διοίσει θεοῦ. ἔστιν ἄρα θεός.